1e adventszondag – woorddienst
Marcus 13, 33-37
(Jezus zei tot zijn leerlingen:)
33 Pas op, wees waakzaam, want jullie weten niet wanneer die tijd zal komen.
34 Het is als met een man die op reis ging: hij verliet zijn huis en droeg het beheer over aan zijn dienaren, die elk een eigen taak kregen, en de deurwachter gaf hij opdracht om de wacht te houden.
35 Wees dus waakzaam, want jullie weten niet wanneer de heer des huizes komt, ’s avonds, of midden in de nacht, of bij het eerste hanengekraai, of ’s morgens vroeg.
36 Laat hij jullie niet slapend aantreffen wanneer hij plotseling komt.
37 Wat ik tegen jullie zeg, zeg ik tegen iedereen: wees waakzaam!’
Jesaja 63, 16b-17, 19b: 64, 3b-7
16b U, HEER, bent onze vader,
van oudsher heet u Onze beschermer.
17 Waarom, HEER, liet u ons afdwalen van uw wegen?
Waarom hebt u ons onbuigzaam gemaakt,
zodat wij geen ontzag meer voor u hadden?
Keer toch terug, omwille van uw dienaren,
van de stammen die u toebehoren.
19b Scheurde u maar de hemel open om af te dalen!
De bergen zouden voor u beven.
64,3b Geen oog zag ooit een god buiten u,
die opkomt voor wie op hem wacht.
4 U komt ieder tegemoet
die van harte rechtvaardig handelt,
die uw weg gaat, met u voor ogen.
Maar nu bent u in toorn ontstoken,
omdat wij gezondigd hebben.
Hadden we maar de oude weg gevolgd,
dan zouden we worden gered.
5 Wij allen zijn onrein geworden,
onze gerechtigheid is als het kleed
van een menstruerende vrouw.
Wij allen zijn als verwelkte bladeren,
verwaaid op de wind van ons wangedrag.
6 Er is niemand die uw naam aanroept,
die zich ertoe zet uw hand te grijpen.
U hebt uw gelaat voor ons verborgen,
u hebt ons moedeloos gemaakt
en ons overgeleverd aan ons eigen wangedrag.